Analiza listu św. Jakuba

List św. Jakuba jest adresowany do dwunastu pokoleń Żydów, którzy znajdowali się w rozproszeniu. „Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, śle pozdrowienie dwunastu pokoleniom w rozproszeniu”.

Jak się zachować wobec doświadczeń i pokus?

Jakub apeluje do nas abyśmy nie ulegali żadnym pokusom. Mówi również, że to, co wystawia nas na próbę budzi w nas wytrwałość. Pisze, że jeśli komuś z nas brakuje mądrości by się ustrzec przed grzechem niech o mądrość prosi Boga. Prosić jednak należy z wiarą nie można wątpić w Ojca. Jeśli ktoś będzie kuszony niech nie mówi, że to Bóg go kusi, bowiem to własna pożądliwość wystawia go na pokusę i nęci. Ta pożądliwość później przeradza się w grzech, a grzech powoduje śmierć. Przekonuje nas, że każde dobro pochodzi od Boga, więc powinniśmy być wierni i nie grzeszyć, a zostanie to nagrodzone.

Jak zamieniać słowo prawdy w czyn?

Każdy człowiek powinien słuchać słowa bożego, ale także wypełniać je, bo to nie sztuka tylko nasłuchiwać słowa bożego, ale wypełniać je. Dlatego mamy wprowadzać słowo w czyn i wypełniać słowo Boże, a kto to uczyni otrzyma błogosławieństwo. Jeśli ktoś uważa się za człowieka religijnego to powinien zamieniać słowo w czyn. Wiara nie ma względu na osoby
Jaku przestrzega przed dzieleniem wiernych na biednych i bogatych. Apeluje abyśmy nie czynili różnic między sobą. Przestrzega nas, że tak samo ubogi jak i zamożny może tak samo głęboko wierzyć w Boga. A dzielenie wiernych na biednych i bogatych uważa za wielki grzech. Apeluje do nas żebyśmy postępowali według przykazania „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”.

Prawo Wolności

Jakub przestrzega przed łamaniem przykazań bożych. Pisze, że jeśli złamiemy, choć jedno przykazanie ponosimy winę za wszystkie.

Wiara bez uczynków jest martwa

Jakub przekonuje nas, że wiara musi być wspierana przez czyny. Bo wiara wspierana przez uczynki stała się doskonała. Sama wiara nie zdoła nas zbawić, tylko wiara poparta uczynkami ma taką moc. Jakub apeluje abyśmy swoją wiarę przekładali na swoje uczynki. Potwierdza to w ostatnim zdaniem „Wiara bez uczynków jest martwa”.

Grzechy języka

Jakub prosi nas oto by nie grzeszyć językiem. Jeśli zapanujemy nad językiem, zapanujemy nad całym ciałem. Bo nie może tak być, że z tych samych ust przeklinamy ludzi i wielbimy Boga. Czyli z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo jak i przekleństwo. Tak, więc powinniśmy się uczyć panować nad swoim językiem i jego zachowaniem.

Prawdziwa mądrość

Mądrość dana nam przez Boga różni się od mądrości „ziemskiej”. Mądrość dana nam przez Boga jest czysta, zgodna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy.

Chciwość i pycha

Wojny i konflikty między ludźmi są spowodowane tylko i wyłącznie z naszej winy. Bo to przez naszą chciwość wybuchają spory. Więc musimy się wyzbyć pychy, która w nas jest. Trzeba uniżyć się przed Panem, który jest w niebie, a on na pewno nas wywyższy.
Grzechy przeciw miłości bliźniego

Nie możemy sądzić bliźnich, bo to nie my jesteśmy strażnikami prawa. Strażnikiem prawa w dniu sądu ostatecznego jest Bóg. I tylko on ma prawo osądzać innych.
Zawodność planów ludzkich

Przyszłość zależy tylko od Boga, bo to on stworzycielem. Nie możemy planować jutra. Możemy myśleć tylko, co będziemy robić, jeżeli Pan nam na to pozwoli.

Biada bogaczom!

Jakub przestrzega, że bogactwo, które osiągnęliśmy na ziemi w dniu sądu ostatecznego będzie nam zupełnie niepotrzebne. Wręcz będzie świadczyć przeciwko nam. Dlatego, że powinniśmy za życia podzielić się swoim majątkiem z biedakami.

Różne zachęty i przestrogi

Jakub apeluje żebyśmy byli gotowi na przyjście pana. Gdy przyjdzie Pan powinniśmy być czyści z wszelakiego grzechu. W tym celu musimy się modlić i być posłuszni Bogu. Bo to on jest ostatecznością. Dlatego powinniśmy być mu wierni zawsze posłuszni.