o wolności

Duch Święty jest wielkim darem miłości Boga: w Nim mamy życie. Dar Boży poprzedza naszą wolność. Umacnia ją  i umożliwia jej żywe i autentyczne wyrażenie. Pobudza ją do podjęcia decyzji akceptującej. Nie wystarczy odpowiedzieć ogólnikowa lub pytająca. Odpowiedź musi być całkowita, udzielona z przekonaniem, nawet, jeśli – jak każda ludzka decyzja – skazana jest na świadome i dramatyczne dojrzewanie. Do udzielenia, jakiej odpowiedzi na dar Boży zostaliśmy wezwani? Religia chrześcijańska podkreśla zasadniczy punkt odniesienia: przyjmujemy Boga, który nas wzywa, kiedy staramy się budować wokół nas życie. Odpowiedzialność za budowanie lub niszczenie życia została złożona w pracowite ręce człowieka; w każdej chwili naszego życia dokonujemy wyborów, od których zależy jakość życia. Te same gesty i wewnętrzna postawa, która im towarzyszy, wyrażają w konkretny sposób nasze „tak” wobec Boga, który powołuje nas do nowego zycia; mogą też mówić, iż odrzucamy Jego wezwanie. Granica między przyjęciem a odtrąceniem Boga zależy od indywidualnej szczerości: od zaangażowania promowanie życia i od dążenia do moralnego dobra